De zorg en het ondernemerschap. Het zijn twee aparte werelden waarvan je niet snel denkt dat ze veel met elkaar te maken hebben. Voor Nannie van de Waarenburg is deze combinatie juist heel normaal.
Na jaren in loondienst werkzaam te zijn geweest binnen de zorgsector, begon het ondernemerschap steeds meer te kriebelen. In 2016 zei ze haar baan als beleidsmedewerkerop en sindsdien werkt ze, op een kleine onderbreking na, volledig als zelfstandig ondernemer in de zorg. De zaken gaan goed: ‘Ik moet tegenwoordig steeds vaker nee verkopen.’
‘Nadat ik in 2008 mijn hbo-opleiding verpleegkunde heb afgerond, ben ik begonnen als wijkverpleegkundige. Deze baan vulde ik aan met medezeggenschap in de ondernemingsraad en daarnaast was ik voorzitter van de Verpleegkundige Adviesraad. Je kunt dus wel stellen dat ik een pionier ben.
Toch voelde ik onrust en ging ik op zoek naar meer uitdaging in een leidinggevende functie. Als leidinggevende wilde ik me vooral bezighouden met innovatie en verandering. Helaas was ik het merendeel van mijn tijd bezig met personeelsuitdagingen. Na een jaar heb ik deze baan verruild voor een kwaliteitsfunctie.
Hier merkte ik dat ik het lastig vond om een vastgeroest team mee te krijgen met veranderingen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een passende opleiding en kwam uit bij de post-bachelor ‘Kwaliteits- en verandermanagement’.
Van vast dienstverband naar ondernemer
Inmiddels werkte ik als beleidsmedewerker. Het was een ontzettend leuke baan die helemaal bij mij paste, maar helaas wist ik dat het van tijdelijke aard zou zijn. Ze moesten gaan reorganiseren. Dit was in lijn met de trend die nu landelijk goed zichtbaar is. Organisaties krimpen op overhead, omdat het zelfsturende beter past in de bedrijfsfilosofie. Tegelijkertijd is de zorgsector continu in beweging en aan verandering onderhevig.
Ondanks de bezuinigingen zullen er altijd mensen nodig zijn die projecten moeten leiden of die voor veranderingen binnen teams moeten zorgen. Ik zag dat er veel externe adviseurs werden aangenomen en dat ze intern werden ontslagen. Dat vond ik een interessante ontwikkeling.
Ik heb met veel andere adviseurs gesproken en zag duidelijk een markt van vraag en aanbod. Daarom hakte ik in november 2016 de knoop door en schreef me in bij de Kamer van Koophandel. De start van Waarenburg Zorg en Advies was een feit. Om als adviseur toch nog feeling te houden met de praktijk, ben ik heel bewust een dag in de week weer gaan werken als wijkverpleegkundige. Uiteraard als zzp’er.
Kamer van Koophandel
De start van mijn onderneming verliep voorspoedig. Als snel had ik mijn eerste project en een aantal pgb-cliënten. Daarnaast gaf ik mezelf een dag in de week de ruimte om te investeren in mijn netwerk, maar ook om alles rondom administratie uit te vogelen. Ik heb me aangesloten bij een netwerkclub met jonge ondernemers om ervaringen uit te wisselen.
Mijn huidige opdracht was bijna afgerond, toen ik werd benaderd voor een functie als beleidsadviseur dichtbij huis. Een superleuke functie die ik alleen kon vervullen in loondienst. Hierdoor twijfelde ik. Wil ik wel terug in loondienst? Omdat ik mezelf in deze baan nog meer kon ontplooien en er een goede klik was met de organisatie, ben ik de uitdaging toch aangegaan.
Ik werd aangenomen, maar wel met de mededeling dat ik mijn eigen bedrijf wilde aanhouden. Een dag per week werkte ik voor mezelf. In die tijd kreeg ik veel losse opdrachten. Ondanks het feit dat het een heel leuke baan was, bleef het ondernemen kriebelen. Dat verbaasde mij ook. Ik werkte twaalf jaar in loondienst en nog maar relatief kort als ondernemer. En toch voelde ik aan alles dat ik echt ondernemersbloed in me heb zitten.
Dat heb ik bij mijn laatste baan letterlijk gezegd toen ik mijn ontslag had ingediend: “Ik wil gewoon heel graag ondernemen.” Dit gebeurde februari dit jaar en ik ben nog steeds iedere dag blij met deze keuze. Ondernemen past bij mij.
Een grote familie
Het leuke aan ondernemen, vind ik dat je er je eigen stijl aan kunt geven én dat het eigenlijk één grote familie is. Ondernemers snappen elkaar. Ze maken allemaal dezelfde dingen mee en denken net zo ondernemend. Iedereen helpt elkaar, maar dat is meteen ook een valkuil. Niet iedereen staat er hetzelfde in als jij.
Van de commerciële ondernemers kan ik bijvoorbeeld nog veel leren. Mijn belangrijkste tip voor beginnende ondernemers is: praat vooraf met veel mensen over je ideeën. Mijn opdracht was al binnen voordat ik uit loondienst ging. Dat had echt te maken met een goed netwerk. Mensen uit het vak gaan met je meedenken. Daar heb ik veel tijd ingestoken, maar het heeft me dus uiteindelijk ook veel werk opgeleverd.’
Samen ondernemen
Momenteel werkt Nannie als kwaliteitsadviseur in Maastricht, is ze managementondersteuner in een huisartsenpraktijk, verleent ze nog steeds iedere week zorg én is ze sinds dit jaar bestuurslid van JONG!Weert.
Daarnaast heeft ze nog genoeg leuke ideeën en projecten op de planning staan, waaronder een medische blog die dit najaar wordt gelanceerd. ‘De Zorgblog ben ik samen gestart met een oud-studiegenoot. Samen hebben we een berg aan competenties die elkaar versterken. Dat maakt de samenwerking ook zo leuk. Zo deelde ik al vaak mijn ondernemersleven in de zorg op Instagram, maar ik wilde graag een scheiding tussen het ondernemen en mijn privéleven. Dat kan ik nu dus doen.
Social media, vormgeving en het creatieve proces vind ik heel leuk. Net als het ondernemen uiteraard. Met dit project kan ik echt een eigen bedrijf starten. Dat is een grote ambitie van me. Mijn collega daarentegen heeft minder ervaring in het ondernemen, maar is juist diverse jaren werkzaam geweest in de journalistiek.
Dit najaar (2018) bundelen we onze krachten op de site www.dezorgblog.nl en hopen zo af te rekenen met het slechte imago van de zorg. Samen ondernemen is direct een andere kant van het vak, maar maakt het voor mij minstens zo interessant. Terugkeren in loondienst zal dus niet zo snel gebeuren!’
Nannie is met De Zorgblog ook te volgen via Twitter, Facebook en Instagram op @dezorgblog.
